Het sprookje van Verdriet & Hoop
Er was eens een klein vrouwtje dat over een stoffig pad langs een akker wandelde. Ze was al oud, dat zag je aan haar zilveren haren en gerimpelde huid. Maar haar stap was licht, en haar gezicht droeg de zachte glimlach van een jong meisje.
Aan de kant van het pad zag ze een ineengezakte figuur zitten. Een grauwe deken met vage contouren van een mens. Ze bleef staan, keek aandachtig, en boog zich toen liefdevol naar hem toe.
“Wie ben jij?” vroeg ze.
Twee doffe ogen keken op. “Ik... ben Verdriet,” fluisterde hij.
“Ach, jij bent Verdriet!” riep het vrouwtje uit, alsof ze een oude vriend herkende.
“Je kent mij?” vroeg Verdriet verbaasd.
“Zeker,” zei ze zacht. “We hebben al vaker samen gelopen, jij en ik.”
“Maar... ben je dan niet bang? Waarom ren je niet weg?”
“Waarom zou ik, lieverd? Wie voor jou wegloopt, haal jij toch vroeg of laat weer in.”
Verdriet zuchtte diep. “Niemand wil mij. Ik kom om te helpen, om mensen terug bij zichzelf te brengen.
Maar ze schrikken van me.
Ze doen alsof ik een nare ziekte ben.
Ze zeggen: ‘Het leven is om van te genieten,’ en lachen hun buikpijn weg.
Ze zeggen: ‘Wat je niet breekt, maakt je sterker,’ maar hun hart breekt langzaam verder in stukjes.
Ze slikken hun tranen in, tot hun hoofd bijna barst.
Of ze verdoven zich met een overdosis chocolade, alcohol of overmatig shoppen, zodat ze mij niet hoeven te voelen.”
De oude vrouw knikte. “Ja… zulke mensen kom ik vaak tegen.”
Verdriet huilde nu, zijn hele lijf schokte.
“Ik wil alleen maar dat mensen voelen wat gevoeld moet worden.
Dat wonden echt mogen helen in plaats van verstopt worden onder lagen make-up en muren van bitterheid.”
Zonder iets te zeggen ging de vrouw naast hem zitten.
Ze sloeg haar armen om hem heen en fluisterde zacht:
“Huil maar, Verdriet. Rust uit. Je hoeft het niet alleen te dragen.
Vanaf nu ga ik met je mee, zodat de moedeloosheid je niet overneemt.”
Verdriet keek op, verbaasd.
“Maar... wie ben jij eigenlijk?”
“Mijn naam,” zei de vrouw met een glimlach, “is Hoop.”
Wat dit sprookje ons leert
Veel 40+ vrouwen herkennen het:
- Je voelt je opeens leeg nu de kinderen groot zijn. Misschien het huis verlaten.
- De overgang duwt vergeten emoties naar boven die je liever had laten liggen.
- Je lichaam verandert, je geduld slinkt, je hart voelt soms vol en tegelijk zo... leeg.
- En ook al is er “niks mis”, toch voel je dat er iets schuurt.
Iets ouds. Iets ongevoeld.
Dan klopt Verdriet op de deur.
Maar de meeste van ons hebben geleerd om snel weg te kijken.
Sterk te zijn. Door te gaan.
“Niet zeuren. Positief blijven.”
Sterk te zijn. Door te gaan.
“Niet zeuren. Positief blijven.”
Alleen... het werkt niet. Niet écht.
Niet op lange termijn ...
Op een bepaald moment wil Verdriet gezien & gehoord worden.
En wie dán durft stil te vallen, te vertragen, voelt ineens dat Verdriet niet het einde is,
maar het begin van iets echts. Iets puurs. Iets wat heling brengt.
Want achter Verdriet loopt altijd Hoop mee!
Zij komt stilletjes, niet met fanfare en tromgeroffel, maar in stilte, met begrip en zachtheid.
Zij zegt: “Je mag voelen. Je bent niet alleen. Dit wordt geen ondergang, maar een omkeer.”
Zij komt stilletjes, niet met fanfare en tromgeroffel, maar in stilte, met begrip en zachtheid.
Zij zegt: “Je mag voelen. Je bent niet alleen. Dit wordt geen ondergang, maar een omkeer.”
Wat jij hiermee kunt doen
- Gun jezelf ruimte om verdriet toe te laten.
Zet de muziek even uit. Laat de stilte toe. Leg je hand op je hart. Zeg zacht:
“Verdriet, als je er bent, ik zie je, ik hoor je. Je bent welkom.” - Wees mild voor jezelf. Je hoeft niets op te lossen. Alleen aanwezig zijn is al genoeg.
- Geef zuiverende tranen de vrije loop.
- Zoek verbinding. Iemand die niet oordeelt. Die gewoon bij je kan zijn.
En als je daarbij hulp wil...
In mijn jaartraject werk ik met 40+ vrouwen die voelen dat het oude niet meer werkt, en het nieuwe nog niet helemaal helder is.
Vrouwen die willen loslaten, herbronnen, verzachten, helen, ...
Vrouwen die willen loslaten, herbronnen, verzachten, helen, ...
Vrouwen die op zoek zijn naar een natuurlijker, gezonder en gelukkier leven.
En soms gaan we dan ook samen zitten met Verdriet. En altijd, echt altijd, nodig ik Hoop erbij uit.
In een veilige bedding, met tools uit leefstijl, natuur, visualisatie, bewustwording en zachte beweging,
help ik je thuiskomen. In je lijf. In je gevoel. In wie jij ten diepste bent.
help ik je thuiskomen. In je lijf. In je gevoel. In wie jij ten diepste bent.
Voel je dat dit verhaal jou raakt, of iets in jou wakker maakt?
Kom dan eens kijken naar mijn website of stuur me gewoon een berichtje. Je hoeft het niet alleen te doen. Echt niet.
Kom dan eens kijken naar mijn website of stuur me gewoon een berichtje. Je hoeft het niet alleen te doen. Echt niet.
Of doe eens mee met onze online Vrouwen-Cirkel!
Met héél veel liefde,
Veerle
Veerle
Voel je een klik met mij en en met wat ik vertel? Wil je graag méér ontdekken?
🌻 Wees welkom in mijn Gratis Gesloten Facebook Groep "Dé Online Sisterhood voor Vitale 40+ Vrouwen"
🌻 Klik hier voor jouw Gratis VitaliteitsWijzer en ontdek wat je nodig hebt om energieker, gezonder en gelukkiger te worden!
🌻 Of contacteer mij : KLIK HIER!
Vandaag wil ik je uitnodigen voor iets eenvoudigs. Iets wat je misschien al doet.
Maar… vandaag gaan we het bewust en anders aanpakken. Of ja, iets extra's aan je wandeling toevoegen eigenlijk.
Maar… vandaag gaan we het bewust en anders aanpakken. Of ja, iets extra's aan je wandeling toevoegen eigenlijk.
Naast het trainen van je spieren en uithoudingsvermogen, is wandelen ook één van de krachtigste én eenvoudigste manieren om je lichaam en geest tot rust te brengen. Dat wist je waarschijnlijk al.
Het helpt je om:
- je cortisolspiegel te balanceren (dus om je stress-hormonen te verlagen)
- je ademhaling te verdiepen
- je hoofd leeg te maken
- je 2 hersenhelften met elkaar te verbinden
- en je zenuwstelsel een signaal van veiligheid te geven
Maar hier komt het bijzondere:
Het gaat er niet alleen om óf je wandelt… maar ook hoe je wandelt.
Het gaat er niet alleen om óf je wandelt… maar ook hoe je wandelt.
Herken je dit?
Je wandelt, maar je blijft gespannen.
Als je er op let, merk je dat je schouders verkrampt en opgetrokken zijn. Dat je blik strak op de grond gericht is.
Je benen lijken te doen wat moet, je stapt op automatische piloot, maar van binnen voel je nog altijd onrust.
Als je er op let, merk je dat je schouders verkrampt en opgetrokken zijn. Dat je blik strak op de grond gericht is.
Je benen lijken te doen wat moet, je stapt op automatische piloot, maar van binnen voel je nog altijd onrust.
Je lijf registreert: “We zijn nog steeds in gevaar. Ik moet alert blijven.”
Zonder dat je het doorhebt, kun je zo blijven hangen in een chronisch gespannen staat. Ondanks dat je aan het wandelen bent, zelfs in de natuur!
Je overlevings-modus staat aan. En dat heeft impact op alles: je hormonen, je spieren, je zenuwstelsel, je emoties én je energie.
Tijd om dat te veranderen
Wandelen mag een oefening in zachtheid en veiligheid worden.
Je kan je lichaam hertrainen om te voelen: "Ik ben oké. Het is veilig nu. Ik mag helemaal ontspannen"
Je kan je lichaam hertrainen om te voelen: "Ik ben oké. Het is veilig nu. Ik mag helemaal ontspannen"
Zo doe je dat:
✅ Loop met rechte rug en ontspannen schouders. Laat je schouders dus zakken in plaats van ze op te trekken!
✅ Laat je blik rustig ronddwalen : kijk afwisselend naar links, rechts, dichtbij en ver weg
✅ Laat je gezicht-frons los, ontspan je kaken
✅ Check: zijn je billen ontspannen, of knijp je ze (onbewust) samen? Let daar eens op! Want dat is vaak een signaal van spierspanning door stress!
✅ Laat je blik rustig ronddwalen : kijk afwisselend naar links, rechts, dichtbij en ver weg
✅ Laat je gezicht-frons los, ontspan je kaken
✅ Check: zijn je billen ontspannen, of knijp je ze (onbewust) samen? Let daar eens op! Want dat is vaak een signaal van spierspanning door stress!
Wat gebeurt er dan?
Als je continu (onbewust!) je billen of bekkenbodem aanspant, oppervlakkig ademt en je schouders optrekt, zit je zenuwstelsel vaak in een vorm van:
- Hyperalertheid (alsof er elk moment een wolf uit de struiken kan springen)
- Functionele freeze (je lijkt kalm , maar je lichaam staat in overlevingsstand)
Dit uit zich vaak in:
- bekkenbodemklachten en vaak moeten plassen
- altijd aan staan
- slecht slapen
- moeite met écht ontspannen
- spierpijn
- opgejaagd gevoel
Wat kan je doen?
Ik geef je graag een paar kleine tips die een groot verschil kunnen maken:
- Breng bewustzijn naar je lichaam.
Check tijdens het wandelen (maar ook gewoon een paar keer per dag!): hoe zit het met mijn schouders, ademhaling, bekkengebied? En ontspan die gebieden dan bewust! - Laat je adem zakken naar een diepe buikademhaling
Leg je hand op je onderbuik. Adem in terwijl je je buik tegen je hand aan duwt. Laat los op je uitademing.
Zeg desnoods in jezelf, terwijl je ademt: "Ik ben veilig. Ik mag ontspannen." - Beweeg bewust.
Doe een wandeling van 20-30 minuten en probeer alles wat hierboven staat eens toe te passen.
Wandel dus niet alleen om ‘fit’ te worden. Wandel ook om je systeem tot rust te brengen. - Zenuwstelsel-oefeningen
In onderstaande video vind je een paar extra en super makkelijke oefeningen die je makkelijk tussendoor kan doen (trillen, schudden, gapen, neuriën). Laat je niet misleiden door de eenvoud ervan, het werkt écht! Probeer het maar eens uit!
Voel je een klik met mij en en met wat ik vertel? Wil je graag méér ontdekken?
🌻 Wees welkom in mijn Gratis Gesloten Facebook Groep "Dé Online Sisterhood voor Vitale 40+ Vrouwen"
🌻 Klik hier voor jouw Gratis VitaliteitsWijzer en ontdek wat je nodig hebt om energieker, gezonder en gelukkiger te worden!
🌻 Of contacteer mij : KLIK HIER!
“Dat vind ik een heel goed idee, MAAR…”
Hoe één klein woordje je kracht ondermijnt en hoe je dat kan ombuigen naar zelfvertrouwen, verbinding en beweging.
Je kent het vast wel.
Je hoort iets dat je raakt.
Een idee dat je wakker schudt.
Een voorstel dat iets in je doet bewegen.
Je hoort iets dat je raakt.
Een idee dat je wakker schudt.
Een voorstel dat iets in je doet bewegen.
En dan zeg je het bijna gedachteloos:
“Dat vind ik een heel goed idee, maar…”
“Dat vind ik een heel goed idee, maar…”
BAM. Alles staat weer stil.
Je intentie was oprecht. Je wílt wel. En toch… lijkt er iets in jou dat op de rem trapt.
Bij mijn cursisten hoor ik het vaak, echt, soms wel 10 keer tijdens één gesprek:
- “Ik wil wel veranderen, maar het is zo druk.”
- “Ik weet dat dit me goed zou doen, maar ik heb er nu even geen ruimte voor.”
- “Je hebt een punt, maar bij mij ligt het wat anders.”
Eén woord. En het zet alles op pauze.
Wat doet dat woord “maar” eigenlijk met je?
Wat doet dat woord “maar” eigenlijk met je?
Wat doet “maar” in ons brein?
Taalpsychologen hebben het vaker onderzocht:
Wanneer we het woord “maar” horen, beschouwen we automatisch alle voorgaande informatie als minder belangrijk of zelfs ongeldig.
Wanneer we het woord “maar” horen, beschouwen we automatisch alle voorgaande informatie als minder belangrijk of zelfs ongeldig.
Het brein focust op wat erna komt.
Alles vóór “maar” wordt overschaduwd.
Alles vóór “maar” wordt overschaduwd.
Bijvoorbeeld:
- “Je presentatie was goed, maar je praatte wel erg snel.”
- “Ik hou van je, maar ik heb ruimte nodig.”
Wat blijft er hangen?
Niet het compliment, maar de kritiek.
Niet de liefde, maar de afstand.
Niet de liefde, maar de afstand.
Wat gebeurt er als we het omdraaien?
Hier wordt het interessant.
Als je de zin simpelweg omkeert, gebeurt er iets magisch:
- “Je praatte wat snel, maar je presentatie was goed.” → Je eindigt positief.
- “Ik heb ruimte nodig, maar ik hou van je.” → De liefde krijgt nu de nadruk.
De laatste boodschap in de zin is psychologisch het zwaarst.
Zo krachtig is dat éne woordje. Dat woordje "maar".
Zo krachtig is dat éne woordje. Dat woordje "maar".
“Maar” in coachgesprekken, relaties en op het werk
Je hoort het overal.
En het ondermijnt vaak onbedoeld verbinding, openheid of daadkracht.
En het ondermijnt vaak onbedoeld verbinding, openheid of daadkracht.
Bijvoorbeeld:
- “Ik wil gezonder leven, maar ik heb het te druk.”
→ Klinkt alsof je eigenlijk uitvluchten zoekt.
Beter:
- “Ik wil gezonder leven én ik heb het druk. Hoe kan ik tóch iets kleins doen?”
→ Open, realistisch én oplossingsgericht.
Of in relaties:
- “Je hebt gelijk, maar dat is niet hoe ik het bedoelde.”
→ Klinkt als een verdediging.
Beter:
- “Je hebt gelijk. Ik zie nu wat je bedoelt.”
→ Verbindend.
Of op het werk:
- “Dat plan is interessant, maar het past niet bij onze visie.”
→ Auw.
Beter:
- “Dat plan is interessant. Laten we kijken hoe het aansluit bij onze visie.”
→ Samen denken in mogelijkheden.
De innerlijke ‘maar’-papegaai
Soms lijkt het alsof je een onzichtbare papegaai op je schouder hebt, die steevast zegt:
“Ja, maar…”
“Ja, maar…”
Die papegaai is er niet om je te pesten. Hij wil je beschermen:
tegen verandering, tegen teleurstelling, tegen het onbekende.
tegen verandering, tegen teleurstelling, tegen het onbekende.
Maar als hij bij élk idee “ja, maar” roept, houdt hij je klein.
Wat als je hem vriendelijk toespreekt?
“Dank je, papegaai. Ik hoor je. Maar ik ga toch even verder denken.”
Vervang “maar” door iets beters
Je hoeft “maar” niet altijd te vermijden, je kunt het ook bewust inzetten of vervangen wanneer het je belemmert.
👉 Voorbeelden:
- “en”
Verbindt beide kanten.
“Ik ben moe én ik wil toch bewegen.” - Pauze of punt
Laat het eerste deel op zichzelf staan.
“Je hebt echt je best gedaan ... Er zijn nog een paar puntjes om op te letten.” - “Toch” of “tegelijkertijd”
Milder dan “maar”.
“Je aanpak was vernieuwend. Tegelijkertijd zou ik iets meer structuur aanraden.”
Deze alternatieven geven je taal meer nuance en je boodschap meer kracht.
Mini-oefening voor vandaag
- Let op hoe vaak jij (of anderen) het woord “maar” gebruiken.
- Noteer de zin.
- Herschrijf hem met “en”, een punt of een ander verbindend woord.
- Voel het verschil.
Vraag jezelf af:
- Wat blijft er nu hangen?
- Klink ik zachter? Krachtiger? Meer mezelf?
Zelfbewust communiceren begint klein
Het lijkt een detail, zo’n klein woordje.
Maar taal stuurt denken. Denken stuurt gedrag. En gedrag stuurt je leven.
Maar taal stuurt denken. Denken stuurt gedrag. En gedrag stuurt je leven.
Een klein schakeltje veranderen in je taal, verandert hoe je jezelf ziet.
En hoe anderen jou zien.
En hoe anderen jou zien.
Dus stel jezelf vandaag eens de vraag:
Wil ik mezelf onderbreken… of mezelf ondersteunen?
Jij mag kiezen.
Tot slot
Het is een goed idee om bewuster te communiceren...
en met een beetje oefening word je daar steeds beter in. 😉
en met een beetje oefening word je daar steeds beter in. 😉
Wil je hiermee oefenen in je dagelijks leven, je werk, je keuzes?
Dan ben je welkom. We maken het samen helder, haalbaar en echt.
Zonder “maar”. Gewoon jij. In beweging.
Voel je een klik met mij en en met wat ik vertel? Wil je graag méér ontdekken?
🌻 Wees welkom in mijn Gratis Gesloten Facebook Groep "Dé Online Sisterhood voor Vitale 40+ Vrouwen"
🌻 Klik hier voor jouw Gratis VitaliteitsWijzer en ontdek wat je nodig hebt om energieker, gezonder en gelukkiger te worden!
🌻 Of contacteer mij : KLIK HIER!
Zij ligt vast de hele dag op de zetel, met zo’n lichaam.
Hij lacht altijd zo overdreven, dat is vast niet oprecht.
Als je geen kinderen hebt, weet je niets van écht verantwoordelijk zijn.
Een vrouw die thuisblijft om voor haar gezin te zorgen? Die is vast lui.
Wat een hysterische vrouw, die heeft haar emoties niet onder controle.
Ze komt altijd te laat, dus ze zal haar werk ook wel niet serieus nemen.
We doen het allemaal. Soms hardop, soms alleen in ons hoofd. Een blik, een gedachte, een fluistering tegen een ander. Oordelen. Veroordelen. Over hoe iemand eruitziet, hoe hij of zij zich gedraagt, leeft, praat, werkt of juist niet werkt. Het zijn razendsnelle conclusies die we trekken, vaak zonder écht te weten wie de ander is of wat diegene heeft meegemaakt.
En meestal zeggen ze meer over onszelf dan over de ander.
Dus hoe zit dat eigenlijk, waarom doen we dat en waar komt dat vandaan?
Ik vertel je er graag meer over in dit blog!
Oordelen en veroordelen zijn menselijke reacties die diep in ons geworteld zijn. Vaak sluipen ze ongemerkt ons denken binnen, en ze hebben een aanzienlijke invloed op hoe we met anderen en met onszelf omgaan. Maar waarom doen we dat, over anderen oordelen? Welke patronen en overtuigingen voeden deze neiging? En hoe beïnvloedt het ons gedrag en dat van de mensen om ons heen?
Waarom oordelen en veroordelen we?
Behoefte aan controle en veiligheid
Een belangrijke reden voor ons oordeel is de behoefte aan controle en veiligheid. Door mensen en situaties te labelen en te beoordelen, proberen we de wereld voorspelbaar en hanteerbaar te maken. Het lijkt dan alsof we weten wat we kunnen verwachten, wat ons een gevoel van veiligheid geeft.
Een belangrijke reden voor ons oordeel is de behoefte aan controle en veiligheid. Door mensen en situaties te labelen en te beoordelen, proberen we de wereld voorspelbaar en hanteerbaar te maken. Het lijkt dan alsof we weten wat we kunnen verwachten, wat ons een gevoel van veiligheid geeft.
Sociale conditionering
Vanaf jonge leeftijd leren we van ouders, leraren en media wat ‘goed’ en ‘fout’ is. Die normen worden onbewust onze eigen overtuigingen en vormen de basis van oordelen over onszelf en over anderen. Vaak zijn deze meningen oppervlakkig en gebaseerd op zaken als uiterlijk, gedrag of afkomst.
Vanaf jonge leeftijd leren we van ouders, leraren en media wat ‘goed’ en ‘fout’ is. Die normen worden onbewust onze eigen overtuigingen en vormen de basis van oordelen over onszelf en over anderen. Vaak zijn deze meningen oppervlakkig en gebaseerd op zaken als uiterlijk, gedrag of afkomst.
Zelfbescherming en projectie
Oordelen kunnen ook dienen als een manier om onze eigen onzekerheden te vermijden. Door een ander te beoordelen, hoeven we onze eigen angsten en zwakheden niet onder ogen te zien. Dit wordt projectie genoemd: we schuiven onze eigen onzekerheden op anderen af, zodat we ze zelf niet hoeven te erkennen.
Oordelen kunnen ook dienen als een manier om onze eigen onzekerheden te vermijden. Door een ander te beoordelen, hoeven we onze eigen angsten en zwakheden niet onder ogen te zien. Dit wordt projectie genoemd: we schuiven onze eigen onzekerheden op anderen af, zodat we ze zelf niet hoeven te erkennen.
Welke overtuigingen en patronen spelen hierin mee?
Onbewuste overtuigingen
Veel oordelen komen voort uit onbewuste overtuigingen die ons gedrag sturen. Deze overtuigingen blijven vaak ongezien en kunnen hardnekkige patronen creëren. Denk bijvoorbeeld aan het idee dat "succes alleen kan worden bereikt door hard werken". We kunnen mensen die een ander pad kiezen dan al snel als lui bestempelen.
Veel oordelen komen voort uit onbewuste overtuigingen die ons gedrag sturen. Deze overtuigingen blijven vaak ongezien en kunnen hardnekkige patronen creëren. Denk bijvoorbeeld aan het idee dat "succes alleen kan worden bereikt door hard werken". We kunnen mensen die een ander pad kiezen dan al snel als lui bestempelen.
Angst voor het onbekende
Wanneer we worden geconfronteerd met iets of iemand die afwijkt van wat we gewend zijn, kan dit angst oproepen. Dit triggert ons om snel te oordelen en het onbekende als ‘negatief’ te beschouwen, zonder dat we het goed hebben begrepen.
Wanneer we worden geconfronteerd met iets of iemand die afwijkt van wat we gewend zijn, kan dit angst oproepen. Dit triggert ons om snel te oordelen en het onbekende als ‘negatief’ te beschouwen, zonder dat we het goed hebben begrepen.
Druk om te conformeren
Ook de druk om te voldoen aan maatschappelijke normen kan leiden tot oordelen. Wanneer we het gevoel hebben dat we niet aan de standaard voldoen, kunnen we anderen (of onszelf) bekritiseren om ons beter te voelen. Zo ontstaat het idee dat er een ‘juiste’ manier is om te leven, wat onze neiging tot oordelen versterkt.
Ook de druk om te voldoen aan maatschappelijke normen kan leiden tot oordelen. Wanneer we het gevoel hebben dat we niet aan de standaard voldoen, kunnen we anderen (of onszelf) bekritiseren om ons beter te voelen. Zo ontstaat het idee dat er een ‘juiste’ manier is om te leven, wat onze neiging tot oordelen versterkt.
De impact van oordelen en veroordelen
Effect op anderen
Wanneer we anderen oordelen of veroordelen, kunnen we hen zonder het te willen pijn doen. Dit kan bij de ander een gevoel van afwijzing, schuld of onzekerheid veroorzaken, en legt vaak druk op relaties.
Wanneer we anderen oordelen of veroordelen, kunnen we hen zonder het te willen pijn doen. Dit kan bij de ander een gevoel van afwijzing, schuld of onzekerheid veroorzaken, en legt vaak druk op relaties.
Gevolgen voor ons eigen gedrag
Oordelen beïnvloeden niet alleen anderen, maar ook onszelf. De constante kritische houding zorgt voor een innerlijke dialoog vol zelfkritiek. Dit belemmert niet alleen onze groei, maar kan ook stress en spanning veroorzaken. Door voortdurend te oordelen leggen we de lat hoog voor onszelf en anderen, wat ons vermogen tot empathie en openheid beperkt.
Oordelen beïnvloeden niet alleen anderen, maar ook onszelf. De constante kritische houding zorgt voor een innerlijke dialoog vol zelfkritiek. Dit belemmert niet alleen onze groei, maar kan ook stress en spanning veroorzaken. Door voortdurend te oordelen leggen we de lat hoog voor onszelf en anderen, wat ons vermogen tot empathie en openheid beperkt.
Hoe kunnen we minder (ver)oordelen?
Bewustwording
Het verminderen van oordelen begint bij bewustwording. Door ons bewust te worden van onze neigingen en overtuigingen, kunnen we ze onderzoeken en in twijfel trekken. Dit vraagt om zelfreflectie en de moed om onze eigen gedachten en emoties onder de loep te nemen.
Het verminderen van oordelen begint bij bewustwording. Door ons bewust te worden van onze neigingen en overtuigingen, kunnen we ze onderzoeken en in twijfel trekken. Dit vraagt om zelfreflectie en de moed om onze eigen gedachten en emoties onder de loep te nemen.
Empathie ontwikkelen
Empathie helpt om minder te oordelen. Door ons te verplaatsen in de ander en zijn of haar situatie te begrijpen, kunnen we onze oordelen vervangen door compassie. “Als je niet weet wat iemand heeft doorstaan, is het moeilijk om een eerlijk oordeel te vormen.” Deze empathie laat ons de menselijkheid in anderen zien, in plaats van hen te reduceren tot hun gedrag of keuzes.
Empathie helpt om minder te oordelen. Door ons te verplaatsen in de ander en zijn of haar situatie te begrijpen, kunnen we onze oordelen vervangen door compassie. “Als je niet weet wat iemand heeft doorstaan, is het moeilijk om een eerlijk oordeel te vormen.” Deze empathie laat ons de menselijkheid in anderen zien, in plaats van hen te reduceren tot hun gedrag of keuzes.
Oefen onvoorwaardelijke acceptatie
Onvoorwaardelijke acceptatie, van onszelf én van anderen, kan ons bevrijden van oordelen. Door onszelf en anderen te accepteren zoals we zijn – zonder voorwaarden of verwachtingen – ervaren we innerlijke rust en verdiepen we onze relaties.
Onvoorwaardelijke acceptatie, van onszelf én van anderen, kan ons bevrijden van oordelen. Door onszelf en anderen te accepteren zoals we zijn – zonder voorwaarden of verwachtingen – ervaren we innerlijke rust en verdiepen we onze relaties.
Conclusie
Oordelen en veroordelen liggen diep verankerd in onze behoefte aan veiligheid, sociale conditionering en zelfbescherming. Hoewel deze neigingen soms een gevoel van veiligheid bieden, beperken ze ons vermogen tot echte verbinding en persoonlijke groei. Door bewustzijn, empathie en acceptatie te ontwikkelen, kunnen we deze patronen doorbreken en een meer begripvolle houding aannemen tegenover onszelf en anderen.
Oordelen en veroordelen liggen diep verankerd in onze behoefte aan veiligheid, sociale conditionering en zelfbescherming. Hoewel deze neigingen soms een gevoel van veiligheid bieden, beperken ze ons vermogen tot echte verbinding en persoonlijke groei. Door bewustzijn, empathie en acceptatie te ontwikkelen, kunnen we deze patronen doorbreken en een meer begripvolle houding aannemen tegenover onszelf en anderen.
Ik nodig je uit om eens bij jezelf te onderzoeken of jij snel (ver)oordeelt en om eens te kijken wat daar de oorzaak van kan zijn. Het leven is namelijk zoveel mooier en liefdevoller als mensen onvoorwaardelijk zichzelf mogen zijn ...
Voel je een klik met mij en en met wat ik vertel? Wil je graag méér ontdekken?
🌻 Wees welkom in mijn Gratis Gesloten Facebook Groep "Dé Online Sisterhood voor Vitale 40+ Vrouwen"
🌻 Klik hier voor jouw Gratis VitaliteitsWijzer en ontdek wat je nodig hebt om energieker, gezonder en gelukkiger te worden!
🌻 Of contacteer mij : KLIK HIER!
Metabool syndroom : een wake-up call voor jouw gezondheid en geluk
Het leven na je veertigste brengt veel moois met zich mee: meer zelfkennis, minder behoefte om iedereen te pleasen, en vaak ook meer ruimte voor jezelf. Maar deze fase kan ook nieuwe uitdagingen met zich meebrengen — fysiek én hormonaal. Eén van die sluipende bedreigingen voor je gezondheid is het metabool syndroom. Misschien heb je er wel eens van gehoord, misschien ook niet. Maar als je op zoek bent naar een vitaler, gezonder en natuurlijker leven, is het belangrijk om hier even bij stil te staan.
Wat is het metabool syndroom precies?
Het metabool syndroom is geen ziekte op zich, maar een combinatie van risicofactoren die samen je kans op onder andere diabetes type 2, hart- en vaatziekten en leververvetting flink verhogen. Denk aan:
- Buikvet (tailleomvang >88 cm bij vrouwen)
- Hoge bloeddruk
- Verhoogde bloedsuikerwaarden
- Verhoogd cholesterol of lage HDL (goede cholesterol)
Veel vrouwen merken er in eerste instantie weinig van. Misschien voel je je “gewoon wat moe”, “een beetje zwaarder”, of “niet helemaal jezelf”. Ondertussen is je lichaam in de weerstand. Het metabool syndroom wordt dan ook wel een sluipmoordenaar genoemd.
Waarom is dit zo relevant voor vrouwen boven de 40?
Na je veertigste verandert je hormoonhuishouding — vooral door afname van oestrogeen tijdens de overgangsjaren. Dit heeft invloed op hoe je lichaam vet opslaat (meer rond de buik), hoe je insuline aanmaakt en hoe je metabolisme werkt. Bovendien speelt chronische stress, die zich bij veel vrouwen opbouwt door een druk leven, een belangrijke rol bij de ontwikkeling van insulineresistentie, een kerncomponent van het metabool syndroom.
Veel vrouwen ervaren daarnaast vage klachten zoals vermoeidheid, slecht slapen, gewichtstoename rond de buik, stemmingswisselingen en brain fog, en schrijven dit toe aan “de leeftijd” of "de overgang", terwijl het metabool syndroom op de achtergrond kan meespelen.
Risicofactoren op een rijtje: herken jij hier iets van bij jezelf?
- Je hebt een buikje dat maar niet weg wil (tailleomvang >88 cm)
- Je bloeddruk of cholesterol is aan de hoge kant
- Je voelt je vaker moe, opgeblazen of prikkelbaar
- Je hebt een verleden met zwangerschapsdiabetes of PCOS
- Er zit diabetes (suikerziekte) of hart- en vaatziekten in je familie
- Je eet vaak snel en/of ongezond door tijdsdruk
- Je slaapt onrustig of te weinig
De impact op jouw leven en gezondheid
Als het metabool syndroom niet wordt aangepakt, kan het leiden tot ernstige complicaties zoals:
- Diabetes type 2 (niet aangeboren suikerziekte)
- Hartinfarct of beroerte
- Niet-alcoholische leververvetting
- Chronische vermoeidheid en depressieve klachten
- Cognitieve achteruitgang (bijv. geheugenproblemen en mist in je hoofd)
Maar het goede nieuws is: je kunt hier iets aan doen!!
Natuurlijk herstellen: jouw lichaam wil in balans zijn
Wat je lijf nodig heeft, is geen crashdieet of keihard sportschoolregime, maar een duurzame terugkeer naar balans, rust en natuurlijke, onbewerkte voeding.
De basis:
✅ Meer bewegen, liefst in de buitenlucht. Denk aan wandelen, yoga of fietsen
✅ Eet puur en onbewerkt, rijk aan vezels, eiwitten, gezonde vetten
✅ Eet puur en onbewerkt, rijk aan vezels, eiwitten, gezonde vetten
✅ Vermijd zoveel mogelijk snelle koolhydraten (suiker) en tarwe-producten
✅ Slaap voldoende en werk aan een stabiel dag-nachtritme
✅ Beperk alcohol en stop met roken (indien van toepassing)
✅ Verminder stress door ontspanning, ademhaling en bewuste pauzes
✅ Luister naar je lijf, het fluistert namelijk vaak vóórdat het schreeuwt!
✅ Slaap voldoende en werk aan een stabiel dag-nachtritme
✅ Beperk alcohol en stop met roken (indien van toepassing)
✅ Verminder stress door ontspanning, ademhaling en bewuste pauzes
✅ Luister naar je lijf, het fluistert namelijk vaak vóórdat het schreeuwt!
Je hoeft niet in één week een compleet nieuw mens te worden. Begin klein. Vervang één maaltijd per dag door iets voedzaams. Zet een timer om vaker even te wandelen. Zeg wat vaker “nee” tegen iets wat je niet dient en “ja” tegen jezelf. En vooral: gun jezelf dit proces.
Jouw nieuwe verhaal begint hier
Het metabool syndroom hoeft geen eindstation te zijn. Juist niet. Het kan jouw uitnodiging zijn tot een ander leven. Een leven waarin jij weer de regie neemt, je energie terugwint en met vertrouwen en vitaal ouder wordt. Je bent niet “gewoon moe” of “een beetje aangekomen”. Er kan meer aan de hand zijn. Maar er is ook meer mogelijk.
Je gezondheid is geen kwestie van pech of leeftijd alleen. Het is het gevolg van keuzes. En elke nieuwe keuze die je maakt, telt.
Klaar voor een gezonder, gelukkiger en natuurlijker leven? Dan is dit jouw moment om op te staan en te kiezen voor jezelf.
Kan je hier hulp bij gebruiken? Neem dan contact met mij op! Ik help je graag op weg ❤️
Voel je een klik met mij en en met wat ik vertel? Wil je graag méér ontdekken?
🌻 Wees welkom in mijn Gratis Gesloten Facebook Groep "Dé Online Sisterhood voor Vitale 40+ Vrouwen"
🌻 Klik hier voor jouw Gratis VitaliteitsWijzer en ontdek wat je nodig hebt om energieker, gezonder en gelukkiger te worden!
🌻 Of contacteer mij : KLIK HIER!
